Buralardan çok çok uzaklardaki Güney Amerika’da Guatemala adında bir ülke var. Kültürü eski Maya uygarlığına kadar dayanıyor. Guatemala’da yaşayan kadınlar çizgili ve bol desenli kumaşlar dokuyorlar. Battaniye ve giyim eşyaları yapıyorlar. Sonra artan kumaşları bir tahta parçasına sarıp bir parmak uzunluğunda bebekler yapıyorlar. Dünyanın her tarafında satmaya çalışıyorlar. Gelen turistler alıyor bunlardan. Çünkü bunlar endişe bebekleri.

bebek

Dertlerinizi Anlatıyorsunuz

Endişe bebekleri bir çeşit muska olarak biliniyor. Genellikle çocukların yataklarında, yastıkların altına konuyor. Çocuklar uyuyamadıkları veya korkup uyandıkları zaman bu bebekleri ellerine alıp dertlerini, korkularını anlatıyorlar. Böylece o bebeğin o sıkıntıyı aldığına, çocuğun rahatladığına inanılıyor. Bizdeki çok eski şaman inanışlarına benziyor. Büyükler de kullanabiliyor. Bir çeşit dert-kovan bebek. Zaten orijinal adı olan quitapenas bu anlama geliyor. Endişe bebekleri dertleri dinleyip kovar diye inanmak o kültüre bağlı.

endişe bebekleri

Dünyanın her tarafında böyle olduğuna inanılan çeşitli objeler var. Psikologlar bunun bir çeşit güç bulma, işlerin hallolup yoluna girme, iyi olacağına inanma yöntemi olduğunu açıklıyorlar. İyi düşün iyi olsun demek gibi bir şey. Zaten bir şeyin olmayacağına inanırsanız o iş sonuçta olmaz, olur derseniz yaparsınız. Bu moral takviyesi ve başarma gücü ile ilgilidir. Ama Guatamala’daki yerel halk kendilerine küçük endişe bebeklerinin yardım ettiğine inanıyor. Bunu dünyada kültürel bir renk olarak kabul etmek gerekiyor.